Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Duo Reges: constructio interrete. Sed residamus, inquit, si placet. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Nos cum te, M. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Cur id non ita fit? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Conferam avum tuum Drusum cum C. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quis istud, quaeso, nesciebat?